UMUT EKTİK....

Mor bir akşamın kıyısında yürüdük, 

Dilimizde suskun şiirlerin mısraları 

Aklımızda, bakire düşlerin utangaçlığı, 

Ezgimizde yağmura vuran ılık mutluluklar...

Ve bütün gece yağmurla sevişen toprağın, 

Yorgun mahmur kokusu...

Esmer gecelerin gülüşünden doğan şafaklarda buluştuk sonra...

Ve sonra kimsesizliğin, yokluğun, yoksunluğun, düşlerine sataştık.

Yere serdik umutsuzluğun bedenini

Üzerine umut ektik!

Umut ektik...!

Süheyla Güney Avcı